چند وقتی میشه پیام ها و تماس هایی دارم ک جواب شون رو نمیدم... حتی سین نشده، دلت میکنم. برآم مهم نیس که چی میگن، و تماس هایی ک زل میزنم ب صفحه تا قطع شه... 

این آدم ها هیچ کدوم غریبه نیستن آشنا هستن. خیلی هم نزدیک  بودن بهم، دیگه از رفیق و هم تختی کل دوران  دبیرستان نزدیک تر نداریم که  جواب اونم نمیدم... 

حالم خوبه اینجوری.. فقط دارم ب زیاد شدن تعداد  این ادم ها فک میکنم...  هر کسی ک ممکنه  زنگ بزنه و هیچ وقت جواب نگیره....  حتی کسی ک دو روز پیش باهاش به شوخی و لبخند حرف زدم... 

اصلا بحث اختلال شخصیتی نیست. . . اتفاقا بحث ثبات شخصیت و تعیین مسیر اونم به تمیز ترین شکله ، جوری ک هیچی  و هیچکس کدری بصری ایجاد نکنه. 

99.10.24