حرف جالبی شنیدم، یکی از آشنا هامون
گف من درخت نیستم، که دوباره جوونه بزنم و شاخ و برگ بدم... من ادمم، دیگه به جوونی ام بر نمی گردم، دوباره مث قبل نمیشم...
و چقد این حرف روم تاثیر گذاشت...
ما هیچ وقت بر نمی گردیم به این روز های 19/20 سالگی مون...
و هیچ وقت دیگه تکرار نمیشه، چیز هایی رو که داریم از دست می دیم ، روز هایی رو که نه چندان جالب می گذرونیم...
و آدم هایی ک منتظر می مونن بعدا بیان به کمک مون!
واقعا ما چند ساله دیگه به این شور، یا انرژی یا ب کار هایی ک الان دوست داریم انجام بدیم یا رفقایی ک الان می خوایم باهاشون وقت بگذرونیم، نیاز نداریم...
هر چی که هست از زندگی از جوونی از رفاقت از تفریح از ارامش الان میخوام.... واقعا ده سال دیگه خیلی چیز ها واقعا نه ب درد مون می خوره، نه چیز دیگه ای....
ما درخت نیستیم جوونه بزنیم، دوباره جوون شیم، ما پیر میشیم و خیلی چیز ها دیگه به اندازه پادری ورودی بیرون خونه مون هم ارزش نخواهد داشت.... همون هایی که یه موقع برا شون زمین و زمان بهم می دوختیم...
99.10.21
