خب، میخوام یه کتاب معرفی کنم به اسم سکوت، نوشته سوزان کین 

اینو یکی از دوستان بنده توصیه کرده بودن، که بنده هم خوندم 

این کتاب در مورد افراد درونگرا س و قدرتی که دارن، همون آدم هایی ک شاید ب ظاهر ساکت و کم رنگ و بی حاشیه هستن و شما هیچ وقت نمبینی ک این شخص فریاد بزنه برای مطالبه گری... ولی در موقعیت ها و برهه هایی از تاریخ این آدم ها کار های بزرگی کردن و باعث ب وجود آومدن جنبش هایی شدن ک دنیا رو تکون داده،  این در بعد بزرگ و اجتماعی اش، در ابعاد کوچکتر بخوایم این افراد و قدرت هاشون رو مورد بحث بذاریم بر میگردد ب زندگی های شخصی شون و کاری شون که خب خودشون بهتر می دونن 

این کتاب این موضوع رو توضیح داده ک در هر  جامعه ای،  ایران و خارج هم نداره کلا آدم هایی مقبول هستن ک بتونن راحت ارتباط برقرار کنند و ی جورایی آدم های اجتماعی دیگه، خیلی راحت هستن و برون گرا و به نظر صمیمی و شوخ و جذاب هستن... و در مقابل شون آدم های درونگرا ک ارتباط با بقیه براشون سخت تره و تنهایی رو کلا ترجیح میدن و از جمع های شلوغ فراری ان  و به اینکه این افراد درونگرا چه آدم های قدرتمند و خلاق و باهوش و  کار آمدی هستن اشاره داره.... و یه بخش از کتاب هم از این جهت نگاه میکنه:  بعضی درونگرا ها مجبور میشن ادای برون گرا هارو در بیارن چون جامعه اون هارو بیشتر میپذیره

کتاب خوبیه به خصوص برا درون گرا ها که خودشون رو بهتر بشناسند و توانایی هاشون ر،  برا بقیه هم خوبه ک بلاخره اطرافیان شون رو بهتر درک کنند... 

و اما در مورد خودم :)  

بخوام خلاصه بگم من درونگرایی بودم م مجبور شده تو جمع حرف بزنه ، خواسته هاش رو بگه ، از خودش دفاع کنه و حتی ایده هاشو بگه ، تا جایی ک ی بار در مورد خودم شنیدم ک چه خوب برون گراس و حرف میزنه و نظرات شو میگه و این مسخره ترین و اشتباه ترین بر داشت در مورد من بوده :) 

یه چیز جالب بگم ،  البته این نظر خودمه 

اونایی ک نوشتن شون خوبه ادم های درونگرایی هستن و خودشون رو تو تنهایی و کلمات ادا میکنن . . . 

خلاصه اینکه این کتاب سکوت سوزان کین بخونید:)