انسان از آنچه ک بسیار دوست میدارد، خود را جدا میسازد.
در اوج دوست داشتن، نمی خواهد، دوست می دارد و در عین حال میخواهد متنفر باشد.
و همواره به یاد می آورد که فراموش کند.
این متن قسمتی از فیلم هامون هستش با بازی استاد شکیبایی
قطعا همه آون سکانس معروف ک هامون میگه : این زن مال منه، سهم منه، حق منه عشق منه، طلاقش نمیدم رو دیدن!
فیلم ساخته سال 68 هستش، طبیعیه ک کیفیت صوتی و تصویری خوبی نداره، حالا بگذریم از توهمات هامون ک بیشتر اذیت کننده است...
ولی شخصا مشتاق بودم حتما یک بار ببینم، در کنار اون سکانس های برتری ک همیشه دست ب دست میشه، شاید مهمترین چیزی ک آونایی ک فیلم رو ندیدن، نمیدونن، خود خواهی هر دو کاراکتر این فیلم یعنی هامون و مهشید هستش....
جایی ک هامون میگه : تو میخوای من اونی باشم ک واقعا تو میخوای باشم؟ اگه من اونی باشم ک تو میخوای، پس دیگه من، من نیست. یعنی من خودم نیستم.
تو خودت عوض نشدی؟ تو همون آدم دو سال پیشی؟!
نمیدونم به خاطر علاقه به شخصی میشه عوض شد، یا نه!
ولی به نظرم حتی شخصیت هامون ب خاطر عشقی ک ب مهشید داره خود خواه تر هستش...
توصیه نمیکنم نسل جدید این فیلم رو ببین چون ب خاطر کیفیت پایین حوصله سر بره ولی خب جالب بود!
